Omschrijving
Algarve, Albufeira, Villa Guest House met 10 slaapkamers met eigen badkamer, uitzicht op zee, dichtbij het centrum van Albufeira, golfbanen van Vilamoura, het strand van Falesia
Boetiekhuis met 10 slaapkamers met eigen badkamer, gelegen in Branqueira, Albufeira, speciaal gebouwd voor kwaliteitsvolle toeristische verkenning. Uitstekende bouwkwaliteit, waarbij gebruik is gemaakt van de modernste materialen en een zeer goed niveau van ondersteuningsapparatuur voor huisautomatisering.
Goed ingericht en uitgerust waarbij de decoratie hoofdzakelijk bedoeld was om het welzijn en comfort van alle gasten te bieden. Essentiële factor voor de uitstekende bezettingsgraad gedurende het hele jaar van de kamers van dit pension.
Landelijk gelegen aan de poorten van de stad, extreem rustig, maar profiteert ook van de landelijke en maritieme geuren die worden meegebracht door de zuidelijke wind van de zee.
De internationale luchthaven van Faro ligt op ongeveer 30 minuten afstand, via goede en veilige wegen.
Gelegen op ongeveer 10 minuten van de golfbanen van Vilamoura en de Sheraton Pine Cliffs, met uitzicht op de zee, bevindt dit apparaat zich op een bevoorrechte locatie voor iedereen die graag wil genieten alles wat de regio haar toeristen biedt, zoals: de prachtige stranden, uitstekende golfbanen en tenniscentrum, wandelen, fietsen of trainen voor competitie, winkelgebieden, restaurants en uitgaansgelegenheden, safari's naar het binnenland van de Algarve, het ontdekken van de rijke gastronomie van de regio en een bezoek aan de hele Serra do Algarve.
De oorsprong van Albufeira is onbekend, maar alles wijst erop dat de regio al in de prehistorie bevolkt was en dat de plaats waar de stad nu staat enkele eeuwen vóór onze jaartelling zou hebben gelegen. een belangrijke nederzetting met zijn zeehaven.
De primitieve nederzetting werd bezet door de Romeinen die het Baltum noemden. Ze introduceerden een gecentraliseerde administratieve organisatie en ontwikkelden een intense landbouw- en commerciële activiteit. Ze bouwden aquaducten, wegen en bruggen waarvan vandaag de dag nog steeds overblijfselen bestaan.
De plaatsnaam Albufeira komt van de Arabische naam Al-buhera, wat kasteel van de zee betekent, een reden die mogelijk verband houdt met de nabijheid van de oceaan en/ of de lagune die zich in het lagere deel van de stad vormde. De Arabieren bouwden stevige verdedigingswerken, waardoor het bijna onneembaar werd, wat tot op zekere hoogte niet ongegrond was, omdat Albufeira een van de pleinen was die de Arabieren het langst in hun macht hielden. De ontwikkeling van de landbouw was opmerkelijk en er was de introductie van nieuwe technieken en nieuwe culturen. De Arabieren gebruikten al ploegen en meststoffen, evenals waterraderen om water in putten te verhogen. Ze introduceerden nieuwe irrigatiesystemen in de velden, waarbij de dammen en levada's benadrukt werden, en transformeerden zo onontgonnen gebieden in moestuinen en boomgaarden.
Toen D. Afonso III de troon bezette, was een deel van de Algarve al in handen van de christenen gevallen. Tempeliers en Hospitaalridders, militaire orders die hielpen bij de herovering, vielen regelmatig de landen binnen die nog onder Arabische heerschappij stonden, maar stopten altijd voor de sterke muren van Albufeira. Pas nadat Faro was ingenomen, werd de situatie in Albufeira onhoudbaar.
Omringd door vijanden aan alle kanten viel het plein in handen van D. Afonso III, die het onmiddellijk aan de Orde van Aviz schonk.
De Moren werden zo vervolgd dat alleen degenen die vluchtten en hun toevlucht zochten in een grot genaamd Cova do Xorino, gelegen onder de rotsen die de stad aan de zuidkant afbakenden, ontsnapten aan de woede van de overwinnaars.
Tijdens het bewind van koning Manuel I had de stad haar status al teruggekregen. voormalig belang, aangezien deze monarch het op 20 augustus 1504 een charter verleende.
Albufeira was een van de steden in de Algarve die het zwaarst werd gestraft door natuurrampen. Maar het was de aardbeving die de meeste schade veroorzaakte. De zee viel het dorp binnen met golven die een hoogte van 10 meter bereikten, waardoor bijna alle gebouwen verwoest werden. Slechts 27 huizen stonden nog overeind en deze waren zeer verwoest.
De Igreja Matriz, een voormalige Arabische moskee aangepast aan de christelijke eredienst, waar de bevolking naartoe was getrokken toevluchtsoord, dat om genade vroeg, stortte in, waarbij 227 slachtoffers vielen. Na deze aardbeving bleef de hele Algarve hevige schokken ondergaan tot 20 augustus van het daaropvolgende jaar, wat de onmiddellijke start van de wederopbouwwerkzaamheden in opdracht van bisschop D. Francisco Gomes de Avelar niet verhinderde.
In 1833, tijdens de burgeroorlog tussen absolutisten en liberalen werd Albufeira omsingeld en aangevallen door soldaten uit Remexido: een absolutistische volksleider die de stad diep beschadigde en een groot aantal inwoners executeerde.
In de eerste decennia van de 20e eeuw was er een sterke toename van export van vis en noten. Het dorp had toen vijf fabrieken waar 700 tot 800 mensen werkten, voornamelijk vissersvrouwen.
Van 1930 tot 1960 waren er tijden van verval, werden vissersboten verwoest, fabrieken gesloten, boten verdwenen en veel